Verslagen van Marathon Eindhoven 2016

Hieronder volgen twee artikelen over de ervaringen met het voorbereiden en lopen van de Marathon Eindhoven,
9 oktober 2016, door Ruud Krug en Ralf Deuze.

 

 Marathon Eindhoven

 Verslag van Ruud Krug

 

 "Als je twijfelt moet je niet starten; als je start moet je niet meer twijfelen"               
[Ralf Deuze]
                

               

Dat zijn toch wel de betere tegelwijsheden om maar meteen even sterk aan dit stukje te beginnen. Misschien zelfs wel een wijsheid die breder ingezet kan worden dan alleen in de avv'er maar ach, ieder begin is een start toch? (lijkt ook wel een tegeltjeswijsheid....)

Voordat dadelijk nog de gedachte heerst dat ik zelf dit soort 'heldere' momenten heb om zoiets te verzinnen......stel ik wellicht teleur maar ik ben gek op dit soort 'motivitional quotes' . Ralf had deze paraat en we hebben hem vaak gekscherend toegepast, afgelopen zondag was hij zelfs zeer toepasselijk maar daarover verder in dit stukje meer.

Afijn, het zit erop, het is geweest en het was geweldig............om met het einde te beginnen. De eerste marathon is gelopen met hulp van vele binnen Avv die ons voorgingen in tips en tricks maar ook met een bevriende hardloopvereniging uit Veldhoven, GVAC.

Natuurlijk wel een toelichting over onze belevenissen naar de marathon toe anders wordt het een wel erg kort stukje.

Vorig jaar maakte ik een belofte aan mezelf en aan mijn partner, dit jaar wordt het jaar van de marathon. Destijds nog niet wetende dat het zeker ook op sociaal vlak best een uitdaging zou worden, we zijn nog wel samen hoor maar af en toe moest ik mezelf even opnieuw voorstellen. Zelfs de hond leek me af en toe niet meer te kennen en keek me wat warrig aan als ik haar naam riep.

Maar weer even terugblikkend op bovenstaande quote doen we niet aan half werk. Er werd dus ook den fitness abonnement afgesloten voor de core stability en de week werd ingedeeld. Maandag/woensdag/zaterdag en zondag lopen, dinsdag en donderdag fitness. Een hele kluif maar gelukkig werd er met name aan het begin nog ruimdenkend omgegaan met het rooster en zo vorderde het jaar tot de zomervakantie

Het laatste blok van de voorbereiding deden we in Veldhoven bij GVAC, bij vele welbekend en bemind want dit is een ideale stap naar de marathon toe. Iedere week kregen we vooraf een mailtje met de nieuwtjes van vorige week, een routebeschrijving van deze week in woord en kaart en wat tips met betrekking tot voeding/drinken en de weersverwachting. We hadden een hele fijne groep mensen, samen gingen we iedere zaterdag op pad en zagen we nieuwe routes door de Kempen, de één nog mooier dan de ander. Samen dronken en aten we na afloop nog in de kantine en samen deelden we onze doelen, van New York tot Venetië, van 60e tot 1e marathon, samen waren we iedere zaterdag even één, één groep gelijkgestemde waarbij ieder op weg was naar zijn eigen marathon. Hulde aan Evert het grote brein achter deze marathon voorbereiding bij GVAC om zo'n groepsgevoel te creëren!

Natuurlijk loop je de kilometers uiteindelijk alleen maar hadden Ralf en ik de afspraak samen te gaan lopen in Eindhoven. Helaas bracht de blessure bij Ralf toch wel de nodige stress op dit idee, er werd in samenspraak met trainer/fysio besloten dat het bij 32 km einde verhaal was voor Ralf en Eindhoven een training zou zijn. 3 Weken later zou hij in Etten Leur voor zijn eerste marathon gaan, so be it.

De laatste week voor de marathon is toch wel heerlijk, een soort Kerstmis/Sinterklaas/Pasen/verjaardag en alles tegelijk. Na een aantal weken hard trainen en letten op je voeding mag je weer eens lekker eten, broodjes, gebak, pasta's en alles wat maar een bovengemiddelde hoeveelheid koolhydraten bevat eten.

De dag voor de marathon fietste we op het gemak naar Eindhoven om ons startnummer op te halen en begon ik met koolhydraten laden in de vorm van appelgebak in het beursgebouw, tsja het moest dus ik offerde mezelf maar op. Na wat rondgewandeld te hebben langs de standjes keerde we weer huiswaarts om wat te relaxen en niet teveel energie te verspillen.

Op de terugweg nog wat laatste strijdplannen doorgenomen over hoe we het morgen aan zouden pakken, het lopen van een negatieve split was de uitkomst hiervan.

Raceday!

Zondagochtend, nog 1 keer vroeg op na alle vroege trainingen die we eerder gehad hadden en de laatste witte broodjes met jam naar binnen 'duwen'. Je kunt echt geen brood of pasta meer zien na die dagen en door de zenuwen kreeg ik sowieso geen hap door mijn keel. Wel kreeg ik van menig avv'er een hart onder de riem gestoken via de app. Het is ontzettend leuk te merken dat er zo meegeleefd werd, heel erg bedankt allen! Toen in de kou en op de fiets naar Eindhoven, omkleden en na een warming up klaar staan voor het startschot.

De start begon goed en de eerste 5km vloog voorbij. Zoals gewoonlijk wilde ik weer te hard starten en Ralf hield goed in de gaten dat we onszelf niet stuk liepen, ik moest tenslotte nog 37km voor hem was het maar een training maar wel een wedstrijdprikkel.Na de high tech campus was het 15km punt al bereikt en nam ik naast wat water (dit deden we elke 5km) een deel van mijn gelletje maar die viel enorm slecht en ik kreeg serieus last van mijn maag. Ik had het gevoel dat ik enorm misselijk werd, nee toch dacht ik. Natuurlijk had ik geoefend met deze gel en leek het me wijs wat eerder te starten om de inname wat te kunnen spreiden. Dan maar wat extra water en hopen dat het gevoel weg ebt. Na 21km had ik geen last meer en waren we alweer op de helft van 'onze reis' en begon voor Ralf het einde al in zicht te komen. Iedere 5km kwamen we sneller door, we begonnen het eerste blok in 5;27 per km en liepen nu rond de 5;18. Het voelde goed, hartslag laag en we konden nog voldoende praten, alle klimaatproblemen, wereldoorlogen en brexits zijn opgelost in dat eerste deel marathon;-), werkt zo verhelderend dat hardlopen.

We naderden de 30km en Ralf werd wat stiller, begrijpelijk dacht ik want het was heerlijk weer er was veel publiek maar voor hem hield het bijna op, terwijl dit in eerste instantie toch ook zijn marathon plan was. We waren net de avv drankpost voorbij waar we als ware helden werden toegejuicht en we weer een enorme boost kregen. Kilometer 31 was zo half voorbij en ik bedankte Ralf, dat hij samen met mij de reis gemaakt had dit jaar en we veel steun aan elkaar gehad hadden omdat het voor ons beide toch een sprong in het diepe was, zo'n eerste marathon. De bocht naar de 32 kilometer naderde..............zegt die gek ineens 'weet je wat, ik loop gewoon met je mee, het is lekker weer, ik voel me goed en ik wil niet dat je verkeerd loopt en verdwaald in deze grote stad............dus...........zeg maar.

Na wat gekibbel over wat verstandig is en 'onze' quote liepen we gezamenlijk de Wielewaal op, waar onze trainer van GVAC een foto van mij wilde maken. Ook hij was in de veronderstelling dat Ralf uitgestapt was........'Ralf wat doe jij hier?' riep hij nog maar hij zag dat het wel goed zat en wenste ons veel succes de laatste 6km.

Eenmaal in de stad wordt je gedragen door de sfeer, de muziek en al die mensen.

Het einde was in zicht, toen het pas echt tot me doordrong.......ik loop mijn eerste marathon, sterker nog en ik passeer de finishlijn, het zit erop.

Toen kwam bij mij pas de man met de hamer en die raakte me met een voltreffer.

Zoals Harry Mülisch het ooit treffend schreef, de ziel gaat te paard. Het besef dat ik de legendarische 42,195km had gelopen drong nog niet tot me door. Moest ik me niet slechter voelen? Kramp? Misselijk? Doodop? Nee, ik voelde niks van dat alles alleen blijdschap en een gevoel van trots, ik had.....nee WIJ hadden onze eerste marathon gelopen.

Een oudere dame deed me mijn medaille om alsof ik olympisch goud had gewonnen en feliciteerde me met mijn 'reusachtige prestatie',zoals een oudere dame dat in prachtig abn kan zeggen. Het volkslied bleef wellicht uit maar voor mij was het compleet! Onze eerste marathon een feit!

Als je twijfelt moet je niet starten, als je start..........schei toch uit met je motivational quotes, gewoon zoals mijn moeder het zegt 'samen uit, samen thuis!

Ralf bedankt!

Ook AVV bedankt,voor alle felicitaties en de prachtige bos bloemen!

     

RalfDeuze RuudKrug Mar Eindhoven 2016

                 

Marathon Eindhoven

Verslag van Ralf Deuze

 

De Beslissing

11 Oktober 2015. Het is de dag van de Marathon van Eindhoven. De dag dat Ruud en ik op de drankpost van AVV helpen. De zon schijnt, perfect weer voor een wedstrijd. De drankpost staat op 25 km van het parcours en de lopers komen voorbij. Eerst de snelste wedstrijdlopers die we de eigen bidons aangeven gevolgd door de overige lopers in een afnemend spectrum van snelheden. Iedere loper op zijn eigen manier, sommige nog fit ogend - anderen wandelend en happend naar adem. Maar iedereen wordt met hetzelfde respect en enthousiasme begroet. We hadden het er samen al vaak over gehad op de zaterdagen tijdens de duurlopen en op deze dag hakken we de knoop door…; volgend jaar gaan wij hier ook de marathon lopen. Het is de klassieke afstand en voor veel lopers ook de mooiste. Op de fiets richting naar huis bespreken we het plan; vanaf het nieuwe jaar gaan we gericht trainen!

De Voorbereiding

Fast-forward naar januari. We schrijven ons in bij een sportschool zodat we de core gericht kunnen verstevigen. Dit doen we soms een- maar meestal tweemaal per week. Naast de trainingen op maandag en dinsdag en de lange duurloop op zaterdag zijn we zo 6 maal per week met de voorbereiding bezig. Ondanks dat dit zwaar lijkt voelt het nooit zo, het proces richting de marathon is juist enorm leuk. Ondertussen zijn andere lopers uit groep 5/6 begonnen aan de voorbereiding van de voorjaarsmarathons. Zo merken we dat onze duurlopen in het weekend redelijk in de pas lopen met hen. We hebben diverse rondes met afstanden van 24 tot 32 km en deze lopen we steeds gemakkelijker. Alles natuurlijk in een verantwoorde opbouw. Frequente bezoeken aan de masseur en rust nemen nemen zijn ook een belangrijk onderdeel van de voorbereiding en dit doen we dan ook regelmatig. Wedstrijden in Eersel, Bladel en Weert gaan uitstekend waar we iedere keer een PR lopen.

GVAC

In de zomer begon de echte voorbereiding op de marathon. Vanwege de enthousiaste verhalen van de collega-lopers hadden wij ons ingeschreven bij GVAC om mee te doen aan het zaterdag-programma voor de voorbereiding van de marathon. In totaal hadden zich 35 mensen ingeschreven voor dit programma waaronder ook Leo Lansbergen en Leon Mutsaers. Iedereen werd in zijn eigen tempo-groep ingedeeld. Bij de introductieavond bleek dat we alle vier in dezelfde 11 km-groep waren ingedeeld, gezellig! Nadeel van trainen in deze periode is dat ook de vakanties hierin zijn gepland. Hierdoor stapte Ruud pas bij de derde training in. Ikzelf zou de 4e en 5e training missen. De eerste training was op 16 juli en we begonnen met een afstand van 21 km. Zoals voortaan iedere zaterdag vertrokken we om kwart voor 7 op de fiets naar de training in Veldhoven. Op deze manier hadden we meteen een mooie warming-up en cooling-down. Wel wennen om de wekker vroeger te zetten dan dat deze doordeweeks staat. Na iedere training kwamen de lopers in de kantine bijeen voor de traktatie die iedere keer door een ander groepje werd verzorgd. Omdat in de voorgaande jaren chocolade-bollen, appelflappen en taart werden getrakteerd was de insteek dit jaar om het wat gezonder te doen. De eerste traktatie werd verzorgd door Marjolein en Evert van GVAC en zij hadden voor kwark, fruit en noten gezorgd voor de nodige eiwitten, véél lekkerder na die inspanning dan taart! Gelukkig viel dit zodanig in de smaak dat dit de standaard werd voor de traktaties hierna. Ook de tweede training over 25 km vloog voorbij. Bij de derde training was Ruud weer present en mocht gelijk beginnen met de 28 km. Behoorlijk pittig zo na de vakantie maar dankzij de groep werd zijn eerste training door hem goed uitgelopen.

Blessure

De week erna vertrok ik zelf op vakantie. De trainingen probeerde ik daar gewoon door te lopen maar waarschijnlijk was vaker rust nemen beter geweest. De andere omstandigheden (heuvels, trainen op andere dagen en tijden) gecombineerd met een ander leefritme zorgde ervoor dat ik een overbelasting had opgelopen. In de eerste instantie merkte ik hier niet zoveel van maar dit uitte zich helaas de zaterdag na terugkomst… Deze training was de tevens de langste duurloop-training van 35 km via de Malpie die ik gebrand was om te lopen (thuiswedstrijd!). Ik begon al niet fris aan de warming up en na de eerste verzorgingspost moest ik op 17 km uitstappen. Pijn in de linkerknie en kon geen stap meer verzetten, toch geen lopersknie? Het onvermijdelijke gebeurde en ik moest mee met de auto terug, ik denk dat ze me aan de andere kant van de Malpie konden horen knarsetanden! Terug bij GVAC maakte ik meteen een afspraak met Marjolein (fysiotherapeut van Loop en Leef en begeleidster van een andere loopgroep) in de hoop zo snel mogelijk van de blessure te genezen.

Het Herstel

De eerste weken leek het erop dat het niet snel goed zou komen. Afstanden van 5-6 km kon ik niet lopen zonder pijn. Ruud hoefde gelukkig niet alleen te trainen bij GVAC en kon lekker doorgaan. Iedere maandag zat ik bij de fysio. Het advies was wel proberen te blijven lopen maar te stoppen voor de pijn te hevig werd. Veel stretchen en alternatieve trainingen op de crosstrainer in de sportschool zorgden ervoor dat ik toch nog wat beweging kreeg. Gelukkig bleken de behandelingen aan te slaan en ging het alsnog snel de goede kant op. Na 3 weken kon ik weer pijnvrij 10-15 km lopen. Ik heb toen in overleg met Evert, de trainer van GVAC, besloten de marathon van Eindhoven te laten voor wat het is en me te richten op de marathon van Etten-Leur. Deze is 3 weken na Eindhoven en samen hebben we toen een schema gemaakt om daar goed van start te kunnen gaan. Ook de trainingen op zaterdag bij GVAC werden weer hervat met aanpassingen. Zo ben ik ze de eerste keer tegemoet gelopen vanuit GVAC zodat ik aan de 12 km kwam. Daarna stapte ik halverwege in op de 30 km training voor 15 km. Twee weken voor de marathon van Eindhoven kon de hele training van 25 km weer meegelopen worden. De laatste training bij GVAC was een korte training van 15 km waarbij ik met Leo en enkele anderen die later een marathon elders zouden lopen eerder starten om zo aan de 30 km te komen. Omdat ik mijn startbewijs al had zou ik de Marathon van Eindhoven lopen als haas voor Ruud. Na 32 km zou ik dan uitstappen zodat dit mijn laatste lange duurloop-training zou zijn in voorbereiding op Etten-Leur.

De Marathon

9 Oktober 2016. Het is de dag van de Marathon van Eindhoven. Met een dubbel gevoel sta ik aan de start. De zon schijnt, perfect weer voor een wedstrijd. Het is een graad of 8 en windstil. Mijn besluit staat vast. Ik loop 32 km en stap dan uit precies zoals ik beloofd heb aan de anderen die ochtend bij de omkleed-locatie en de weken ervoor bij AVV. Geen risico’s meer in de voorbereiding op Etten-Leur. Het doel is om Ruud te laten finishen ergens rond de 3 uur en 45 minuten. Na de gezamenlijke warming-up met de zaterdag-lopers gaan we ieder naar ons startvak. Het startschot gaat. We starten behouden in een tempo van 5:25 per km. Bij de McDonalds op de hoek Noord-Brabantlaan/Heistraat zitten we precies op schema. Het gevoel is goed. De Meerenakkerweg, Kasteellaan en Locatellistraat vliegen voorbij. We gaan rechtsaf richting de Professor Holstlaan en schieten de High-Tech Campus op. De omstandigheden blijven perfect en van vermoeidheid is nog niets te merken. Bij iedere kilometer staat een student van Fontys met een blauw kilometer bord en de ene na de andere blijven we passeren. Na de ronde op de High-Tech Campus schieten we de Professor Holstlaan weer op richting de stad en gaan we op de kruising rechts de Anton Coolenlaan op richting Stratum, mijn oude buurt. Zo passeren we de Floralaan-West, Roostenlaan en Leenderweg en komen we steeds dichter bij de stad waar we even aan de finish kunnen ruiken. Op de Stratumsedijk gaan we rechts over de Hertogstraat en Tongelresestraat. Kilometer na kilometer passeren we en iedere 5 km drinken we wat, netjes volgens plan. Via de Kievitlaan en Parklaan komen we uiteindelijk weer in het centrum aan en passeren we op de Montgomerylaan de startlocatie van de halve marathon. Van vermoeidheid lijkt nog geen sprake en er wordt net zoals bij de trainingen heel wat afgebabbeld! Maar we zijn er nog niet. Ik heb nog 11 km te gaan en Ruud is pas op de helft. Gestaag lopen we door en we weten nog steeds rustig te versnellen. Inmiddels is de gemiddelde snelheid volgens het horloge 5:18 per km. Op de Kosmoslaan is het drankenpunt die wordt bemand door AVV. Hier worden we als winnaars begroet door alle vrijwilligers en dit geeft ons een enorme boost. Omdat het lopen zo lekker gaat begin ik steeds meer te balen dat het er vandaag niet inzit. Ik tel wel samen met Ruud de nog te lopen kilometers af naar het eind, puur voor het gevoel. Het 30 km punt, de Huizingalaan. Ik voel me goed. Maar ik had met mezelf afgesproken te stoppen. Het 31 km punt, afslag Gerretsonlaan. Ik mag nog maar 1 kilometer. Met Ruud gaat alles goed. We lopen nog steeds soepel en nog steeds iets sneller. Ik weeg mijn opties af; over drie weken wil ik lopen in Etten-Leur. Maar ja, nu loop ik ook fijn, nergens last en voel geen druk van het moeten presteren. Sterker nog, als we zo doorlopen finishen we mooi rond de 3:45. Het 32 km punt, afslag Oude Boschlaan. Hier gaat de weg weer naar het noorden, weg van de finish hemelsbreed gezien. Ik heb geen zin om te stoppen! Het gevoel is te goed, de omstandigheden zijn goed, nergens pijn; de puzzelstukjes vallen op hun plaats. ik zeg tegen Ruud “Hier had ik moeten uitstappen…” en loop door. Hij verslijt me volgens mij voor gek maar ik kan die arme jongen toch niet alleen door die grote stad laten dwalen. 33 km, 34 km, 35 km, 36 km. Op de Oirschotsedijk staat Evert. “Oh jee, ik had beloofd uit te stappen” schiet door mijn hoofd. Met een lichte verbazing maar ook een grote grijns op zijn gezicht worden we hartelijk begroet. Gestaag lopen we door, 37 km, 38 km, 39 km. De vermoeidheid begint te komen maar het tempo blijft omhoog gaan. En zoals ik Ruud de eerste kilometers wist af te leiden en zich aan het schema had weten te houden zo helpt hij me nu door deze zware eindfase heen. Mijn horloge geeft 5:10 per kilometer aan. 40 km, het begin van het centrum. Ruud weet goed te versnellen en gaat voor zijn optimale tijd. Ik pers er alles uit maar kom niet verder dan het behouden van de snelheid maar dit is met deze voorbereiding meer dan ik had durven dromen. Het is druk op het parcours maar ik zie geen mens, alleen nog maar de weg. Einde Stratumseind en daar ligt de vervloekte brug! Deze voelt inmiddels als een col van de eerste categorie maar ook deze weet ik te overkomen. Tweemaal linksaf, nog even 500 meter doorzetten. Hijgend zie ik de eindstreep en pers alles eruit. Helemaal leeg kom ik over de finish waar Ruud me op staat te wachten… We hebben het geflikt!

 

RalfDeuze RuudKrug hele marathon IMG 3040

 

Website ontwikkeld door 1Portal4You International